ΕΛΙΑ Η ΤΙΜΗΜΕΝΗ

Είμαι του ήλιου η θυγατέρα η πιο απ’ όλες χαϊδευτή.Χρόνια η αγάπη του πατέρασ’ αυτόν τον κόσμο με κρατεί.
Όσο να πέσω νεκρωμένη,αυτόν το μάτι μου ζητεί·είμ’ η ελιά η τιμημένη. (Κ. Παλαμάς)

Από την αρχαιότητα η ελιά λατρεύεται στην χώρα μας και όχι άδικα.

 Γίναμε και εμείς  μικροί ελαιοπαραγωγοί  αυτές τις ημέρες.

Αφού ελέγξαμε την ποιότητα της ελιάς αποφασίσαμε ότι ήρθε η ώρα για το λιομάζεμα.

Στρώσαμε τα λιόπανα,

χτενίσαμε,

και μαζέψαμε τον καρπό.

Στη συνέχεια πήγαμε στο πιεστήριο 

και βγάλαμε το λαδάκι μας.

Αναπαραστήσαμε τον μύθο της Αθηνάς και του Ποσειδώνα.

Μάθαμε για τις χρήσεις του λαδιού.

Γίναμε επιστήμονες και πειραματιστήκαμε: τι γίνεται το νερό όταν το ρίξεις το λάδι;

Παίξαμε ελιοδρομίες και βραβεύσαμε τους νικητές με κότινους.

Και φυσικά κάναμε τις απαραίτητες βούτες......

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Μπορεί να πέρασαν 50 χρόνια από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου του 1973 και να μας φαίνονται μακρινά όμως οφείλουμε όλοι να δίνουμε καθημερινά τον μικρό μας αγώνα για τις έννοιες της Δημοκρατίας, της Παιδείας, της Ελευθερίας της Ειρήνης. Για τα παιδιά μας! 

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ , Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Η πρώτη μας εξόρμηση για φέτος ήταν στο Μέγαρο Μουσικής όπου παρακολουθήσαμε την θεατρική παράσταση "Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ".

ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΑ

Το φθινόπωρο μας φέρνει την βροχούλα και μετά το ουράνιο τόξο με τα χρώματά του. 

Πώς φτιάχνονται όμως τα χρώματα; Εμείς δοκιμάσαμε διάφορους  τρόπους και τεχνικές.

Με τη βοήθεια των σχημάτων τα χρώματα μας έκαναν μικρούς καλλιτέχνες.

Όπως ο Μοντριάν,

όπως ο Καντίνσκι,

όπως ο Κλε,

αλλά όπως και η  Γιαγιόι Κουσάμα. 

Με τα σχήματα κάναμε ακόμα ένα σωρό δραστηριότητες.

Τα φτιάξαμε με το σώμα μας,

τα ομαδοποιήσαμε, 

φτιάξαμε μοτίβα.

Άσκηση σεισμού

-Σεισμός! Σεισμός!

Γίνεται χαμός!

-Έλα φιλαράκο,

Μη σε πιάνει πανικός!

Ημισκούμπρια

Τι κι αν η γη κουνιέται;

Εμείς μάθαμε για τον σεισμό και είμαστε έτοιμοι για να είμαστε ασφαλείς.

Κάνατε και άσκηση, με την πρέπουσα υπευθυνότητα την Δευτέρα 30/10.

Και πήγαμε και βραβείο γιαυτό. 

Ο χώρος συγκέντρωσης, μετά την εκκένωση του κτιρίου, ορίστηκε αυτός μπροστά από τις βρύσες της αυλής μας.