ΔΕ Μ’ ΑΚΟΥΣ;
Έρχομαι μέσα απ’ τα δέντρα.
Έλα, έλα, κοριτσάκι,
μυρίζω πασχαλιά και μαντζουράνα.
Έλα, έλα, αγοράκι,
κυλήσου στο χώμα,
κάνε κολοτούμπες στο γρασίδι,
αγκάλιασε σφιχτά τη γάτα σου,
ρίξε μια πέτρα στο χελιδόνι που σε κοιτά στο
συρματόπλεγμα,
βγάλε μια δυνατή φωνή να ξαλαφρώσεις,
δώσε μια κλωτσιά στη μπάλα σου, να φτάσει στα ουράνια.
Έρχομαι μέσα απ’ τα δέντρα.
Πάρε ένα τριαντάφυλλο απ’ τον κήπο του γείτονα,
γύρνα στη σούβλα το πασχαλιάτικο αρνί,
κόψε μια μαργαρίτα μ’ αγαπά-δε μ’ αγαπά,
φτιάξε μαγιάτικο στεφάνι
με παπαρούνες, χαμομήλια και πράσινα στάρια.
Έλα, έλα, αγοράκι,
έλα, έλα, κοριτσάκι.
Δε μ’ ακούς;
Είμαι η Άνοιξη!!
Μάρω Λοίζου
Η Άνοιξη είναι και πάλι εδώ με τις ομορφιές της να μας εμπνέει.
Τα λουλούδια στην αυλή μας άνθισαν.
Κι εμείς επιδοθήκαμε να μιμηθούμε τη φύση όπως μπορούμε.
Τα έντομα έχουν κάνει την παρουσία της και δίνουν ευκαιρίες για πολλές παρατηρήσεις στο πεδίο αλλά και στην τάξη.
Την πρωτομαγιά τηρήσαμε το έθιμο.
Ασχοληθήκαμε και με καλλιτεχνικές δημιουργίες εμπνευσμένες από την Άνοιξη. Η αποστολή μας, σε ομάδες χωρισμένες τυχαία με την βοήθεια του κύβου, ήταν να βρούμε έναν δικό μας τίτλο για το κάθε έργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου